Արևը պիտի շողա, գետը պիտի հոսի, լեռը՝ լռի:

Մարդն էլ պետք է վերաբերվի: Ինչպե՞ս:

Շեքսպիրը պատասխանն ունի: Լիր արքա, Խ.Դաշտենցի թարգմանությունն է, 5-րդ արար, տեսարան 3-րդ: Գահընկեց արքա Լիրը` Կորդելիային:

«Գնանք բանտ,- ասում է,- կապրենք՝ կաղոթենք, կերգենք, հեքիաթ կպատմենք ու.

Ականջ կդնենք, թե ի՞նչ են խոսում Հասարակ մարդիկ պալատից եկող լուրերի մասին:

Մենք էլ կխոսենք,

Ո՞վ է վաստակում և ո՞վ կորցնում, Ո՞վ է բարձրանում և ո՞վ է ընկնում:

Կմեկնաբանենք գաղտնիքն իրերի,

Կարծես թե Աստծո լրտեսներ լինենք:

Այդպես կմաշենք

Մենք պարսպապատ մի բանտի միջին՝

լուսնի հետ ելնող, Լուսնի հետ իջնող մեծ անհատների դավերն ու վեճը»:

Կմաշենք (բնագրին համարժեք, ճշգրիտ բառն է) …

Հանճարեղ է, ի՞նչ ասես:

Իհարկե, սա համադարման չէ: Այդպես վերաբերվել կարող է միայն գահընկեց արքան, նա, ով արդեն թագավոր եղել է:

Ա. Ե.