Ինչից սկսվեց
Ամեն ինչ սկսվեց Հայաստանի Հանրապետության նախարարների խորհրդի 1991 թվականի նոյեմբերի 15-ի «Հայաստանի Հանրապետության նախարարների խորհրդին առընթեր պաշտպանության կոմիտեի և ներքին գործերի նախարարության նյութական բազաների ամրապնդման ու լուսավորության նախարարության ուսուցիչների կատարելագործման հանրապետական ինստիտուտ ստեղծելու մասին» N 640 որոշումից: Այդ որոշման 5-րդ կետի գ) ենթակետի համաձայն Երևանի Պուշկինի 25 հասցեով շենքը, որտեղ շուրջ 10 տարի գործում էր Մոսկվայի շինարարների որակավորման բարձրացման կենտրոնական ինստիտուտի Երևանի մասնաճյուղը, հանձնվում էր Հայաստանի Հանրապետության լուսավորության նախարարության հաշվեկշռին: 1988 թ.-ի Սպիտակի երկրաշարժից հետո վերոհիշյալ մասնաճյուղում, որտեղ ուսումնական գծով տնօրենի տեղակալն էր Համլետ Մաթևոսյանը, մշակվեցին սեյսմակայուն շինարարության ծրագրեր և ներդրվեցին շինարարների վերապատրաստման դասընթացներում: Սպիտակի երկրաշարժի հետևանքները վերացնելու համար այլ հանրապետություններից Հայաստանում աշխատող շինարարներից ավելի քան 1500 մասնագետներ անցան սեսմակայուն շինարարության դասընթացներ: Այդ ընթացքում մշակվեց և ներդրվեց նաև «Բնակֆոնդի շահագործումը սեյսմիկ շրջաններում» դասընթացը: Իսկ վերջինս հիմք հանդիսացավ, որպեսզի Հայաստանի Հանրապետության նախարարների խորհրդին առընթեր բնակարանային-կոմունալ տնտեսության հանրապետական միավորումը որոշում ընդունի Երևանի այդ մասնաճյուղը հանրապետության բնակարանային-կոմունալ տնտեսության ղեկավար և մասնագիտական կադրերի ուսուցման բազային հիմնական հաստատություն համարելու վերաբերյալ (26 հունվարի, 1991թ. արձանագրություն N 4): Դրանից շուրջ մեկ ամիս առաջ Երևանի մասնաճյուղը դիմել էր ՀՀ նախարարների խորհուրդ Մոսկվայի ինժեներաշինարարական ինստիտուտից անջատվելու և անկախ հանրապետությունների որակավորման բարձրացման ինստիտուտների ասոցիացիայի համակարգ մտնելու թույլտվության համար: Նույն ժամանակահատվածում (դեկտեմբեր 1990թ.) մասնաճյուղը դիմեց ՀՀ Գերագույն Խորհրդի պաշտպանության և ներքին գործերի հանձնաժողով ՀՀ քաղաքացիական պաշտպանության և ինքնապաշտպանության հարցերով մեթոդական և զանգվածային ուսուցման աշխատանքներ կատարելու համար: Մասնաճյուղի գործունեության վերափոխումների այսպիսի ակտիվ պայմաններում ՀՀ նախարարների խորհրդի կողմից ընդունվում է վերոգրյալ թիվ 640 որոշումը:
Այդ որշման հրապարակման օրը, 1991 թվականի նոյեմբերի 15-ին N 526 գրությամբ մասնաճյուղի կոլեկտիվի անունից դիմում է ներկայացվում ՀՀ Գերագույն խորհուրդ վերոգրյալ որոշման 5-րդ կետի գ) ենթակետի կատարումը կասեցնելու խնդրանքով: Դիմումը մակագրվում է ՀՀ Գերագույն Խորհրդի տնտեսական ինքնուրույնության հանձնաժողովին` ուսումնասիրելու և առաջարկություններ տալու համար:
Այդ օրերին ՀՀ Գերագույն Խորհրդի տնտեսական ինքնուրույնության հանձնաժողովն առաջին անգամ պետք է մշակեր «Ձմեռ» ծրագիրը, որի համար հանձնաժողովը հավաքագրում էր այն մասնագետներին, որոնք 1978 թվականից մինչև 1990 թ.-ը նախկին ԽՍՀՄ պաշտպանության նախարարության համակարգմամբ աշխատել էին հնարավոր պատերազմների դեպքում հանրապետության էկանոմիկայի կայունության և ինքնաբավության ապահովման նպատակային համալիր հետազոտական ծրագրով: Հանրապետությունում այն համակարգող բաժինը ղեկավարում էր Ստեփան Բադալյանը: Այդ ծրագրի ենթահամակարգերից մեկը ղեկավարում էր Համլետ Մաթևոսյանը, որն ստեղծված աշխատանքային խմբում ակտիվորեն մասնակցեց «Ձմեռ» ծրագրի մշակմանը: Իսկ Ս. Բադալյանը, ով, լինելով ՀՀ Գերագույն Խորհրդի պատգամավոր և ղեկավարելով տնտեսական ինքնուրույնության հանձնաժողովի արտակարգ իրավիճակների ենթահանձնաժողովը, նախաձեռնել էր հանրապետությունում արտակարգ իրավիճակների հետ կապված պետական կառավարման մարմնի ստեղծումը:
Մասնաճյուղի կողմից ներկայացված դիմումի ուսումնասիրումն իրականացվում էր այդ ենթահանձնաժողովի կողմից: Ուսումնասիրությունները ցույց տվեցին, որ Հայաստանի Հանրապետության նախարարների խորհրդի N 640 որոշումն ընդունվել է առանց մասնաճյուղի գործունեության ուսումնասիրման և դրա կատարումը մասնաճյուղին վերաբերվող մասով անհրաժեշտ է կասեցնել:
Ս. Բադալյան
«Ձմեռ» ծրագրի մշակման ընթացքում որոշվեց արտակարգ իրավիճակների կառավարման ստեղծվելիք մարմնի կառուցվածքում ձևավորել կադրերի վերապատրաստման ինստիտուտ մասնաճյուղի բազայի վրա: Այդ ընթացքում կատարվեց Ս. Բադալյանի մի քանի այցելություններ Պուշկինի 25 հասցեում գտնվող շենքը, որոնք հիմք հանդիսացան հետագայում արտակարգ իրավիճակների նորաստեղծ պետական վարչության շենքային պայմանների ապահովմանը: