Սուզումը ջրասուզական գործի, ստորջրյա լողի եւ դայվինգի կարեւորագույն բաղկացուցիչն է: Երկու տարբերակում կա՝ սուզում երկարություն եւ սուզում խորություն: Առաջին հայացքից իրար նմանվող սուզումները իրականում խիստ տարբերվում են միմյանցից:

Սուզումը ջրասուզական համալիրով՝ դիմակնոցով, շնչախողովակով եւ լողաթաթերով, կատարվում է շնչառության անկաշկանդ կասեցումով: Սուզման գործընթացում սուզվողը զգալի աշխատանք է կատարում, որի ընթացքում արագ սպառվում է թթվածինը, զարգանում է հիպոքսիա՝ կախված մկանային աշխատանքի ինտենսիվությունից եւ տեւողությունից, ջրի ջերմաստիճանից, հոգեբանական լարվածությունից: Համարվում է, որ սուզման ժամանակ թթվածնի օգտագործումը գերազանցում է 2,5 լիտր/րոպեն: Ներշնչելիս շնչառության կասեցումը բարձրացնում է ներթոքային ճնշումը, դժվարացնում է արյան շրջանառությունը թոքերում եւ արյան ներհոսքը դեպի սիրտ: Խորություն սուզվելիս կրծքավանդակը ճզմվում է, թոքերի ծավալը՝ փոքրանում, ինչն ավելի է դժվարացնում արյան շրջանառությունը:

Առավել մանրամասն՝ այստեղ